PETERT E hield niet even

op met loopen en keek niet
om voor hij weer thuis was
bij den denneboom.

Hij was zoo moe, dat hy
neerplofte op het schoone
zachte zand van het
konijnenhol en = zijn oogyjes
sloot. Zijn moeder was druk
aan het koken en zy vroeg
zich af, wat hij toch met zijn
kleertjes had gedaan. Het
was het tweede jasje en het
tweede paar schoentjes, dat
Petertje in  veertien dagen
verloren had.